ریشه ی دندان و ارزشیابی عملکرد ( بخش چهارم )
فرستادن توصیه ها و پیامهای خیلی زیاد برای فرزندان یا کارمندان، ناخواسته این معنا را تداعی می کند که آنها کارشان را بلد نیستند.
نقطه مقابل قفل شدن، پذیرش ریسک است. وقتی امور دچار گیر و پیچ شدیدی می شوند، میل به انجام ریسک را در درونت افزایش بده.
اگر درخواست بازخورد می کنی، توقع نداشته باش که چیزی را که دوست داری بشنوی.
اگر انتظاراتت را بالا می بری، همپای آن باید عملکردت را هم ارتقا دهی.
به چیزهایی فکر کن که افراد هم سطح و هم رده ی تو به آن می اندیشند. آنها را خوب یاد بگیر. شهرت و اعتبار با عمل کردن به دست می آید.
ترس از متوسط ماندن، انگیزه ی قدرتمندی است که افراد بلندهمت را به حرکت ا وا می دارد. اگر چنین ترسی در درونت می جوشد، به ندای آن گوش بده.
موفقیت یک شبه وجود خارجی ندارد.
بیشتر مقالاتی که درباره ی سازمانهای مختلف نوشته شده اند دقیق هستند. ژورنالیست هایی که در بخش مشاغل و کار و کسب فعالیت می کنند کمتر داستان ساختگی می نویسند.
وقتی شنیدی که به تو می گویند: با وجود همه ی کارهای مشترکی که ما تا به حال با هم انجام داده ایم، یا قرار است دوستی عمیقتری را با هم تجربه کنید، یا قرار است اخراج شوی.
معنی خیلی ضروری را بدان. معمولا از این عبارت برای اموری استفاده می شود که یا با جان انسانها سروکار دارند یا با پول، نه چیزهای دیگر.
داشتن همزمان استاندارد و انعطاف پذیری امکان پذیر است. فقط کمی دشوار است.
شغل خودت را به عنوان جذابترین شغل دنیا توصیف کن، حتی اگر اینگونه نیست.
اگر سرت چنان شلوغ است که وقت سر خاراندن نداری، در معادله ی کار مخرج کسر خیلی بزرگ است. صورت کسر را بزرگ کن تا معادله مال تو شود.
نشانه های واضح و آشکار پیشرفت خیلی مهمتر از گزارشهای استراتژیکی هستد که میلیونها دلار برایشان هزینه شده است.
فانتزی و خیالپردازی انگیزنده های بزرگی هستند.
سه ماه قبل از اینکه موعد ارزشیابی عملکرد فرا برسد، تعداد زیادی فعالیت انجام بده. این فعالیتها در ذهن سرپرست واحد باقی می مانند.
اگر وقت کافی می داشتیم، می توانستیم بهتر از این عمل کنیم" بهانه ی بدی برای انجام یک کار بد است. برای یک کار بد هیچ گاه بهانه ی خوب وجود ندارد. همیشه راهی برای پیدا کردن وقت بیشتر وجود دارد. به پوشه ی "جلسه های لغو شده نگاهی بینداز.
یک "سوت" و یک تخته ی کار" اغلب تو را در قامت یک مسئول نشان می دهد.
هر از گاهی ۵ دقیقه به این فکر کن که داری وقتت را صرف چه کاری می کنی.
یکی از معیارهای بهره وری این است که بابت کارهایی که انجام نداده اند، به آنها دستمزد ندهی. آتش بزرگ از آتش کوچک به وجود می آید. اگر مجموعه ای از اشتباهات کوچک وجود دارد که هیچ گاه تصحیح نشده اند، آنها سرانجام همه ی دستاوردها را نابود می کنند.
اگر در جایگاه فروشنده هستی، احساساتت را به شکلی بروز بده که گویی عاشق کارت هستی.
هرگز با دیگران مسابقه نگذار که نشان بدهید کدامتان سخت تر کار می کنید. این مسابقه ای است که برنده شدن در آن فضیلت نیست.
رک بودن ممکن است افراد را از اطراف تو دور کند، ولی آنها تقریبا همیشه این اخلاق تو را تحسین می کنند.
وقتی در بررسی ها مشخص می شود که بزرگترین مشکل سازمان ارتباطات است به این معناست که مردم حرفها را باور نمی کنند، نه اینکه کسی حرف نمی زند.
اگر یکی از دکمه های پیراهن یقه ای و دکمه های پیراهن یقه ای دکمه دارت را گم کردی، پیراهن جدیدی بخر.
غلتاندن تایرهای سنگین، فعالیت عظیم و بزرگی است، ولی هیچ چیز را تغییر نخواهد داد. این استعاره ی خوبی است که با نگاه به آن عملکرد خودت را بسنجی.
اگر ارزشیابی عملکردت برای چند سال متوالی یکسان بوده، یا شغل خیلی ملال آوری داری، یا کسی عملکردت را ارزیابی نکرده.
افرادی که باور دارند خیلی توانمند هستند، اگر مطلع شوند که شرکت چه انتظاراتی دارد بیشتر از آنچه شرکت انتظار دارد کار می کنند.
پیشرفت و بهبود به شکل روز به روز حاصل می شود، نه سال به سال.
احساس حق به جانب بودن را در خودت پرورش نده و با آن مبارزه کن، حق به جانب بودن به تو انگیزه ای برای کار کردن نمی دهد و به تو کمک نمی کند که به آنچه می خواهی و شایسته ی آن هستی برسی.
توانمندسازی یعنی اینکه تو بتوانی کار را به اتمام برسانی، حتی اگر کار کوچکی باشد.
هنگامی که با تصمیمات دشوار یا ضرب الاجلهای سفت و سخت مواجه شدی، از خودت بپرس که بدترین سناریویی که ممکن است اتفاق بیفتد چیست؟، پاسخ معمولا آنقدرها هم که قبلا از آن می ترسیدی بد نیست.
نشریات تخصصی کار و کسب و تجارت را بخوان، بویژه بیزنس ویک، فورچون و وال استریت ژورنال را؛ زیرا باعث می شود سیر اتفاقات و مسائل روز را درک کنی و چیزهای مزخرف را بشناسی.
هنگامی که شرکت دچار مشکل شده، در هنگام مذاکرات با فروشندگان یا تأمین کنندگان تغییراتی اتفاق می افتد:
همه ی چیزهایی که قبلا درباره ی آنها با هم به توافق رسیده بودید، به طرز مشکوکی متفاوت به نظر می رسد؛
وقتی میز مذاکره را ترک می کنید، طرف مقابل مثل عوضیها شروع به شادی و رقص می کند. طرف مقابل، وضعیت و آمار و ارقام شرکت تو را بهتر از خودت می داند.
کارکنان در اتاقهایشان عکسی از تو را روی صفحه ی دارت نصب می کنند.
اگر نمی توانی کار را تحویل دهی، قول بده که آن را تحویل می دهی.
به خاطر داشته باش که هدف کاروکسبه تولید با فراوری یک محصول و به فروش رساندن آن است. فعالیتهایی که انجام می شود را هر چقدر از فاصله ی نزدیکتری ببینی بهتر است.
اگر کار دفتری می کنی، تجربیات کسانی را که پیش از تو به آن کار اشتغال داشته اند از آنها بپرس و به کار ببند.
یک دوره ی مدیریت زمان برگزار کن و سپس، سیستم مدنظرت را در شرکت پیاده کن .
هر قدر هم که خسته کننده و کسالت اور است ولی رموز و منافع داشتن یک زندگی سالم را بیاموز و سبک زندگی ات را بر اساس آن بنا کن.
حس شوخ طبعیات را حفظ کن و هر وقت لازم دیدی از آن استفاده کن.