آیا می‌توانی مثل یک سگ کار کنی؟ (بخش ششم)
اگر تو را متهم به کار خلافی کردند یا از تو خواستند کار خلافی بکنی، پاسخ مناسب و مستدلی را در دفاع از خودت ارائه کن و دنبال شغل دیگری بگرد.
اگر سازمان به دنبال جابه جایی وظیفه ی شغلی تو با یک تکنولوژی جدید است، دنبال شغل دیگری نگرد تا همان کار قبلی را انجام دهی. کار با آن تکنولوژی را یاد بگیر.
هرگز فرصتهایی را که فقط یکبار در طول زندگی هر کسی کیرش می اید از دست انده، اگر همزمان با شروع یک شغل جدید، سروکله ی چنین فرصتی در زندگی ات پیدا شد، فرصت را بچسب و کار در آن شغل را به تأخیر بینداز.
نگرانی شغلی نسبت معکوسی دارد با میزان تلاش و مشارکتی که داشته ای. هرچه میزان تلاش و مشارکت کمتر باشد نگرانی بیشتر خواهد بود.
هنگامی که دنبال کار می گردی، نامه های درخواست کار را که رد شده اند جمع آوری نکن؛ چون تو را ناراحت می کند. به جای آن، نامه های پیشنهاد کار را جمع آوری کن.
وقتی اضافه حقوقی که می گیری کافی نیست، احساس نارضایتی خود را به دیگران منتقل کن و مطمئن شو که آنها به احساس ناراحتی تو پی می برند، حتی اگر امیدی نداری که مبلغ آن تغییر کند. این جنجال و ابراز ناراحتی ممکن است دفعه ی بعدی کمک رسان باشد.
مفهوم ارزش عنصر کلیدی در تصمیم گیری برای انتخاب یک شغل خوب است.شغلی را انتخاب کن که برای تو یا کس دیگری ارزش به بار بیاورد.
تمام خبرهای بد را درباره ی حرفه ای که دوست داری و انتخابش کرده ای نشنیده بگیر.
وقتی داری درباره ی برنامه های حرفه ای طولانی مدت فکر میکنی، به پیشرفتهای مختصر و کوچکی فکر کن که اینجا و آنجا دارد برای تو اتفاق می افتد.
بعضی افراد فقط به این دلیل استخدام می شوند که سمج هستند و بخش مدیریت منابع انسانی می خواهد از دستشان خلاص شود. سماجت کارساز است و پاداشدارد.
هرگز نباید تضمین امنیت را باور کنی.
حتی اگر در کار خودت عالی هستی، چنانچه شغلت را رها می کنی و سپس نظرت عوض می شود و درخواست می کنی دوباره تو را به همان کار قبلی برگردانند، انتظار نداشته باش که تو را برگردانند و دوباره در همان سطح به کار بگیرند.
بزرگترین نگرانی شغلی، باید نگرانی بابت از دست دادن فرصتهایی باشد که تو با نیازمودن و تجربه نکردن از دست می دهی.
اگر رشته ای را در دانشگاه انتخاب می کنی، در صورتی که از محتوای دروس یا فضای کلاس لذت نمی بری، تو شغل مرتبط با آن رشته را هم دوست نخواهی داشت.
بابت اشتباهاتی که آنها را جبران کرده ای نگران نباش. بیشتر مردم اشتباه می کنند.
مهارتهایی که در طول مسیر زندگی کسب می کنی هرگز هدر نمی روند. شغل کنونی تو هرچه که باشد، تو ترکیبی از همه ی شغلهایی که قبلا داشته ای را با خودت به شغل بعدی می بری. اگر تو همیشه چیزی شبیه این می گویی که من یک ... هستم (جای خالی را با عباراتی مثل یک فرد مسن، فارغ التحصیل دانشگاه، مدیر میانی بازنشستاد، افسر نظامی بازنشسته و...)، ولی در عبارتی که می گویی هیچ واژه با اشارهی معطوف به آینده وجود ندارد، طرز تفکرت را عوض کن.
اگر باور داری که آینده ای نداری، آینده ای نداری.
اگر تو مدام حرفه ات را به دلیل اخراج شدن یا رها کردن شغل در بازه های زمانی کوتاه عوض می کنی، احتمالا عوامل دیگری بجز نظریه هایی که می گویند هر ایک از ما در طول زندگی مان هشت شغل را تجربه می کنیم در آن نقش دارند.
برای برانگیختن و ترغیب اقلیتها به حضور در مشاغل خاص، روشهای باکیفیت و موثر دیگری هم وجود دارد. همه ی آنها را بررسی کن.
اگر سوالات مصاحبه شبیه یک مطالعه موردی هستند، تعجب نکن. انتظار شنیدن چنین جمله ای را داشته باش: موقعیتی را توصیف می کنم که تو در آن قرار گرفته ای، می خواهم ببینم چه واکنشی نشان می دهی.
الگوهایت را به دقت انتخاب کن و سعی کن عوامل و کارهایی را که در دستیابی آنها به موفقیت نقش داشته اند، درک کنی.
تصمیم به تغییر شغل تصمیم بزرگی است. آن را ناچیز نپندار.
و پیش از آنکه شغل مشاوره را انتخاب کنی، فیلم هواپیماها، قطارها و خودروها را ببین، ممکن است تبدیل به استیو مارتین دیگری شوی.
خوب باشد یا بد، مشاغل کارگری پردرآمد در حال از بین رفتن هستند. هر چقدر می توانی تلاش کن تا از دانشگاه مدرک بگیری.
اگر به رئیست گفته ای که پیشنهاد کار دیگری داری، آمادهی تسویه حساب باش. و حقوق گرفتن بابت کار نکردن، نه برای تو خوب است و نه برای شرکت. کاری را پیدا کن که ارزش داشته باشد بابتش پول بگیری.
غرور و پرستیژ - در هر شکل و صورتی - نباید در مسیر تأمین معیشت خانواده مانع ایجاد کند. هرگز به شغلت قانع نباش، ولی درباره ی مشاغلی که صلاحیت و شایستگی تصاد آنها را داری واقع بین باش.
تجربه ی زندگی مهمتر از تجربه ی کاری است.
اگر کسی مزه پرانیهایی از این نوع می کند که نفر آخر چراغها را خاموش می کنن کاری کن که نفر آخر نباشی.
کار هنگامی بامعناست که هم به آن علاقه داشته باشی و هم به آن مشغول شوی.
در هنگام شروع یک کار جدید تا جایی که می توانی سوال بپرس، حتی سوالهای احمقانه.
خوشبختانه همه ی متقاضیان یک شغل باور دارند که می توانند مشکلات سازمان را حل کنند (همچنانکه در طول فرایند مصاحبه اینطور می گویند)، اگر اینگونه نبود که هیچ کس شغلش را عوض نمی کرد.
ترفیع سازمانی یکی از قویترین پیامهایی است که شرکت با ارسال آن می خواهد به تو بگوید که ارزش تو را درک می کند. اگر پیوسته نادیده گرفته می شوی او ترفيع پیدا نمی کنی، این هم نوعی پیام است.
تحصیلات دانشگاهی نمی تواند جایگزین تجربه شود، ولی می تواند به آماده سازی تو کمک کند. مطمئن شو که در حین تحصیل در دانشگاه، تجربه هم کسب می کنی.
به چیزهایی که می خواهی به دست بیاوری و جاهایی که می خواهی زندگی کنی فکر کن. در خیال خودت با اینها به عنوان گزینه هایی که در اختیار داری تفریح کن.
قبل از اینکه برای خرید لباس کار و وسایل مربوط به شغلت پول زیادی بپردازی، همکارانت را ببین و با آنها مشورت کن.
در مقام مصاحبه گیرنده، اگر مدام درباره ی خودت حرف بزنی، همه ی متقاضیان خوشحال می شوند، ولی خودت نه.
اگر تو را با برچسب متخصص در یک موضوع می شناسند، تقریبا همیشه نشانه ی این است که تو در یک حرفه ی خاص فرد کاربلدی هستی. حال که ج م داری، سعی کن در چیز دیگری که آن را دوست داری تبدیل به یک متخصص شوی.
خوشبینی بیشتر از نفرت انگیز بودن، تو را از داشتن شغل دور می کند.
چطور می توانی بفهمی که در یک موضوع متخصص هستی.
تو باور داری که به جای اینکه توجه ات را صرف حل مسائلی کنی که در آن تخصص داری، حتی اگر توجه ات را معطوف به حل معضل جهانی گرسنگی کنی، می توانی آن را حل کنی.
تو عميقا باور داری که درباره ی چیزهایی که دیگران درباره ی کارهایشان می گویند، حتی از خود آنها هم درک بهتری داری.
تو فکر می کنی که همه ی افراد چیزها را بیش از حد ساده سازی می کنند.
تو در تخصص خودت قادر هستی که برای هر قانونی استثنایی پیدا کنی.
تو می توانی موقعیتهای بعید و غیرقابل تصور را هم در ذهنت ممکن کنی.