آیا می‌توانی مثل یک سگ کار کنی؟ (بخش اول)
اگر ستاره راک یا ورزشکار حرفه ای نیستی که مدیر برنامه ای را پشت سر خود دارد مهمترین چیزی که باید در هنگام برنامه ریزی برای شغلت بدانی این است: آن را مال خودت کن. مال خود کردن شغل به منبع پیروزیهای همیشگی بدل می شود.
همه تو را نصیحت می کنند و پند و اندرز می دهند، ولی تو باید آنچه را که برای خودت قابل به کارگیری است، از آنچه قابل به کارگیری نیست غربال کنی. اگر به مرز بیچارگی رسیده ای، فقط خودت میدانی باید چکار کنی (مگر اینکه شغلی داشته باشی که همه به آن حسادت کنند). اگر حقوقت را به دلیل کم کاری کاهش داده اند او باید دنبال شغل دیگری بگردی، فقط خودت میدانی که باید چکار کنی، فقط تو می دانی که برای موفقیت به چه آموزشهایی نیاز داری، فقط تو میدانی که چه موقع باید از شر یک رئیس کله پوک خلاص شوی و به او بگویی خداحافظ، بعدا می بینمت.
برخی متغیرهایی که هنگام ارزیابی یک شغل باید مدنظر قرار گیرند عبارتند از: عشق، پول، موقعیت جغرافیایی، سبک زندگی، تفریحات، ارزشها و سفر. مال خود کردن شغل به این معنا است که در هنگام بررسی فرصتهای شغلی و هنگامی که داری این متغیرها را سبک سنگین می کنی، دربارهی چیزی که واقعا دنبالش هستی با خودت حقیقتأ صادق باشی و سپس دست به تصمیم گیری بزنی. همه اش همین است. شغلت را بیش از اندازه مهندسی نکن. فقط آن را مال خودت کن.
در هنگام کار مجالی برای کسب تجربه وجود ندارد، ولی وقتی ما آزادیم تجربه کنیم، تمایل داریم در ایمن ترین حالت ممکن این کار را انجام دهیم، زمانی غیر رسمی در یک سرمایه گذاری مشترک شرکت کردم و از دوستان خواستم که درباره ی تغییرات شغلی به من مشاوره دهند. در بازار کار کنون مشاوره ها و نظرات ارزش بالایی دارند. اگر می بینی که با وجود کارون امورانت چندان خوب پیش نمی رود، پس چه چیزی برای از دست دادن داری؟ پذیرش این ریسکها می تواند به نفع تو تمام شود:
بی درنگ به دنبال همکاری با شخص یا گروه ثالثی باش، با قبول این پیش فکه همه ی سازمانها به بقا و دگرگونی علاقه دارند، دلیلی ندارد که از تلاشهای تو استقبال نشود.
انتقال به یک جای دور را بپذیر. این موضوع را به شکل یک ماجراجویی نگاه کن. شش ماه در آفریقای جنوبی ... مشکلی نیست.
اگر مطمئن نیستی که می خواهی چکار کنی، حدس بزن، ندانستن طبیعی است، ریسک مربوط به تلاش برای چیزی که دوستش نداری، بهتر از ریسک تنبلی و اتلاف وقت است.
به قضاوت خودت اعتماد کن. اگر وظایف شغلی ات خیلی بلند بالا و مفصل است، احتمالا داری برای دولت کار می کنی، در غیر این صورت، باید هر روز مهمترین کار ممکن را انجام دهی و بهترین قضاوتت را به کار بگیری.
وقتی به اشتباهات گذشته برمی گردم و به چیزهایی که آموخته ام فکر می کنم، درمی یابم که هزاران نفر در آنچه که من امروز هستم و در جایی که ایستاده ام، نقش داشته اند. سعی کن از کسانی که پیش از تو بوده اند و رفته اند، بیاموزی. اینگونه نیست که موفقیت کاملا وابسته به اینترنت، فضای جازی و تیپهای عجیب وغریب باشد( مثل ریش بزی!) بلکه، موفقیت همچنان در گرو علاقه ی شدید به کار است، همان طور که در گرو آموختن از باتجربه ها، شجاعت در تصمیم گیری، مال خود کردن شغل و پذیرش خطرها است.
در دسترس بودن یک مهارت نیست. تصور نکن که چون در دسترس هستی ارتقای شغلی پیدا پیدا می کنی یا به پروژه های جذاب دعوت می شوی، این نکته درست شبیه یارکشی در بازیهای کودکانه دوران مدرسه است و از آن زمان تا به حال تغییر زیادی نکرده است. اگر انتخاب نشدی، مهارتت را زیاد کن تا انتخاب شوی. انتخاب نشدن برای پروژه های جذاب یا عدم ارتقای شغلی، یکی از بدترین شکستهایی است که در حرفه های مختلف وجود دارد. تو فقط از طریق ارتقای مهارتت می‌توانی از این شکست و ناکامی دوری کنی، نه با در دسترس بودن.
کسانی که می‌گویند کاری را که عاشقش هستی انجام بده، پول خودش می آید احتمالا باید عاشق مهندسی برق یا تحلیل مالی باشند. من شک دارم این جمله را کسانی گفته باشند که عاشق ماهیگیری با قلاب بافی هستند.
پیش از آغاز یک کار جدید مطمئن شو که از کار قبلی، صاحب اعتبار درخور و شایسته ای شده ای. این اعتبار بلافاصله خودش را در دستمزدت نشان می دهد. اگر اینگونه عمل نکنی هرگز اعتبار پیدا نمی کنی. چانه زنی هایت را مابین زمان ارائه ی پیشنهاد و پذیرش پیشنهاد انجام بده. وقتی کار را آغاز می کنی چانه زنی به پایان می رسد.
سازمانی که به این شهرت دارد که "جوانانش را می خورد و پیرهایش را رها می کند" محل خوبی برای کار کردن نیست، مگر اینکه تو دقیقا چهل ساله باشی.
اگر از شغل فعلیات راضی نیستی و دنبال شغل دیگری می گردی و در توصیف شغل جدیدی که دنبال آن هستی به تو گفته اند که شغل خوبی است، به شرطی که بتوانی آن را به دست بیاوری همان شغل خودت را حفظ کن، ولی اگر در توصیف شغل جدید گفته اند که در این شغل بدون زحمت پول درمی آوری و نانت در روغن است بیشتر تلاش کن تا همان شغل خودت را حفظ کنی.
با جابه جا شدن و کار کردن در بخشهای مختلف یک شغل، جا پای خودت را در آن شغل مستحکم کن.
اینکه تو بیش از حد ریسک پذیر هستی یک ویژگی کمیاب است. باز هم ریسک بیشتری بپذیر. ضوابط تصمیم گیری برای مشاغل ممکن است تغییر کند، ولی همیشه به خاطر داشته باش که چیزهایی که می توانند تو و خانواده ات را قربانی کنند، در تمام ضوابط وجود دارند.
گفتن مکرر یک روزی، گاهی اوقات و یکی از همین روزها احتمالا علامت این هستند که زمان تغییر شغل فرا رسیده است. اگر در دلت به خودت می گویی من گیر افتاده ام دقیقا وقت این کار فرا رسیده است.
مهارت تو باید شبیه به حرف T باشد. درباره ی خیلی چیزها معلومات کم داشته باش و درباره ی یک چیز، معلومات زیادی. به همان یک چیزی که با آن شناخته می شوی افتخار کن؛ همان چیز برند تو است.
هدف تو در محل کار این باشد که عکست را روی دیوار بزنند، نه روی پاکت شیر. سعی کن به خاطر دستاوردهایت شناخته شوی، نه به خاطر نبودنت.
اگر همه ی آنچه گفته شده این است که ما دنبال این هستیم که دیگران به منافعشان دست پیدا کنند، همه به دنبال این خواهند بود که به حقیقت ماجرا پی ببرند.
اجازه بده دیگران خودشان درباره ی زندگی و حرفه شان دست به انتخاب بزنند. این کار، توانایی آنها را برای پاسخگو بودن ارتقا می بخشد. این امر برای انتخاب شغل خیلی بیشتر صدق می کند.
شمارش معکوس ماههای عمر برای فرارسیدن بازنشستگی نباید پیش از سپری شدن دوازده ماه از زمان شروع به کار آغاز شود. شمارش معکوس طولانی شبیه خطوط ////// است که زندانیها بر روی دیوار ترسیم می کنند.