بازاریابی ویروسی چیست؟
بازاریابی ویروسی به بازاریابی اطلاق می گردد که با استفاده از آن یک سازمان و بنگاه اقتصادی بتواند فروش و عرضه محصولات و خدمات خود را به صورت تصاعدی و فزاینده ای افزایش دهد. تبلیغات کلامی یا دهان به
دهان با استفاده از ابزارهای ارتباطی نوین و مخصوصا شبکه جهانی اینترنت موجب افزایش فروش و رونق کسب و کار شده و قطعا برای دسترسی به تعداد زیادی افراد روش بسیار مناسب و مفیدی است.
اگر قرار باشد در بین روش های بازاریابی نوین به شاخص ترین شیوه اشاره شود، باید بازاریابی ویروسی را به عنوان بهترین شیوه ی ممکن در این حوزه نام برد. به طور خلاصه می توان ادعا نمود که بازاریابی ویروسی
یکی از موفق ترین تکنیک های بازاریابی است که علی رغم هزینه ی بالایی ندارد، نفوذ و اثربخشی آن غیرقابل تصور می باشد. خیلی ها بازاریابی ویروسی را به مثابه تبلیغات دهان به دهان می دانند.
انواع بازاريابي ويروسي
ويروسي ارزشي: در اين حالت افراد تجربيات با کيفيت خود را با ديگران سهيم ميشوند. فرد "الف" محصولي را امتحان میکند و آن را خوب مييابد، پس او به فرد "ب" مي گويد که او نيز اين محصول را امتحان کند.
در اين حالت محصولات بايد به اندازه کافي خوب باشند تا منجر به ترغيب افراد شوند. در واقع استفاده از اين جمله که "اين موضوع را براي دوستان خود به صورت رايگان ارسال کنيد" يک محصول را ويروسي نمیکند، بلکه
آنها فقط به استفادهکنندگان اجازه میدهند تا درباره محصولات خوب با ديگران صحبت کنند.
ويروسي حيلهاي: افراد به دلايل زيادي، از طريق تشويق ديگران سعي در فروش محصول ميكنند. فرد "الف" سعي میکند تا فرد "ب" را متقاعد کند که محصول را امتحان کند، زيرا ممکن است در صورت استفاده فرد
"ب" از آن محصول، فرد "الف" پاداشي دريافت کند. در اين حالت استفادهکننده بايستي احساس کند که پاداش ارزشمند است و اين که محصولات به اندازه کافي خوب باشند که براي نارضايتي احتمالي ديگران بتوان
ريسک كرد. به عبارت ساده، زماني که محصولات به اندازه کافي با کيفيت نيستند، افزودن پاداش ممکن است منجر به واکنش شديد استفادهکننده در برابر فروش شود.
ويروسي حیاتی: افراد ميخواهند تا در تجربيات خود با کساني شريک شوند که به محصولات معين و ويژهاي نياز دارند. فرد "الف" ميخواهد در تجربه يك محصول با فرد "ب" شريک شود و فرد "ب" نياز به محصول ديگر
دارد و ... نرمافزار آکروبات (acrobat) و سايت اي - بي (eBay) مثالهايي از اين دستهاند. در اين حالت استفادهکننده بايستي احساس كند که آن تجربه و محصول ارزشمند است تا علاوه بر ايجاد تغيير در خود شخص، دليلي
براي ارسال آن به ديگران نيزداشته باشد.
ويروسي مارپيچي: افراد ميخواهند تا در تجربيات شاد، و يا جالب با ديگران شريک شوند. فرد "الف" ميخواهد تجربه خود را با فرد "ب" در ميان بگذارد، به خاطر اين که او فکر میکند که فرد "ب" نيز آن موضوع را مثل
خودش شاد، و يا جالب ميداند. ذکر اين موضوع لازم است که محصولات و کالاهاي اجباري مناسب اين طبقه نيستند.
ويروسي ناخوشايند: افراد به ديگران درباره تجربيات منفي خود هشدار ميدهند. فرد "الف" محصول را امتحان میکند و درمييابد که محصول خيلي بدي است سپس او مانع استفاده فرد "ب" از اين محصول ميشود.
كسي كه محصولاتي با کيفيت پايين ايجاد ميکند که مطابق با نظر و سليقه استفادهکننده نيست يا محصولاتي که استفادهکننده حالت مزورانهاي را در آن محصول مشاهده ميکند، اين نوع ويروس را ايجاد ميکند.
نتیجه آن که براي ويروسي ساختن بايستي نوع آن را در نظر داشت. شرکتها بايد سعي کنند تا نيازها و خواستههاي استفادهکنندگان خود را شناسايي و براي برآورده ساختن و ارضاي آن نيازها و خواستهها، محصولاتي را
ايجاد کنند که منجر به يک تجربه مثبت در استفادهکننده شود. مطابق با بررسيهاي صورت گرفته به طور متوسط استفادهکنندگان بر خط، دوازده نفر ديگر را از تجربه خريد خود آگاه ميکنند و اين پويايي، قدرت بازاريابي
ويروسي است.